Bazı günler insan kendi içine düşer,
kendi içinde kaybolur,
kendi içinde üşür.
Kelimeler bile yetmez, cümleler eksilir.
Konuşmak bile yorucu gelir.
Bir sokak lambasının solgun ışığında yürürken,
ayak sesleri bile ağırlaşır.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta