(Üniversitenin o eski taş duvarlarında yıllar sonra karşılaşırlar. Kalabalığın içinde bir sessizlik düşer ikisine..)
UMUT;
Merhaba Kiraz.
KİRAZ;
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu bir kurgu şiir düşünüp hayal edilmiş bir düet olarak yazdım ??teşekkürler????
İstemediği otun başında bitmesidir yazacaktım. Yanlış yazım olmuş. Ot yani.
Kusura bakma bacım ama... Kiraz... neyse Kiraz dursun. Erkek insanlar ne kadar bozulmuşlar. Evlenmiş bir kadını kalbinde normal normal tutacak, belki bir gün diye de konuşacaklar. Böyle bir dünya mı var. Erkek insanlar sevdiklerinin başkasına gitmesini böyle rahat rahat hazmedip de hiçbir şey yokmuş gibi düşman da olmadan samimi sohbet mi ederler? İnanamıyolum yaa... O kız da Umut'u sevseydi, başka adamları nasıl kabul edebildi? Hem de madem başkasını kabul etmiş, kocasına sadık olmak onu vazifesi. Şahsen ben istemediğim bir hayata kendimi onun için, onu sevdiğim için değil, kendi nefsimi sevdiğim için atamam. Bir kadın insanın sevdiğine kavuşamamasından yüz kat, bin kat hatta sonsuz kat daha korkuncu istemediği oyun başında bitmesidir.
Bu bir kurgu şiir düşünüp hayal edilmiş bir düet olarak yazdım ??teşekkürler????
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta