(Üniversitenin o eski taş duvarlarında yıllar sonra karşılaşırlar. Kalabalığın içinde bir sessizlik düşer ikisine..)
UMUT;
Merhaba Kiraz.
KİRAZ;
MERHABA
..SESSİZLİK...
(Umut"un iç sesi):
Hala nasıl da güzel gözlerin..
Zaman senden hiçbir şey götürmemiş sevdiğim.
Söyleyemedim..
Merhaba, Kiraz Çiçeğim.
(Kiraz ın iç sesi)
Yanı başımdasın yine sesin var,
Ama sen yoksun..
Allah ım bakamıyorum gözlerine..
Hala kayboluyorum içinde..
Umut(gözlerini kaçırarak):
"İyi misin?" değil aslında sormak istediğim.
Cümlelerim alışkanlık kadar yorgun.
Nasılsın Kiraz?
Yani..
Şey.. Ne desem bilemedim..
Kiraz(bir gülümsemeye yanaşmadan Yutkunarak);
Iyiyim Umut.
Hala aynısın,hiç değişmemişsin..
Gözlerinle sınandım,yokluğunla piştim.
Soruyorsan eğer..
Yara kabuk bağladı,
Geceler ağır geçse de iyiyim..
Umut(iç sesi)
Ben hala susuyorum.
Sana zarar gelsin istemiyordum..
Gidişim senin kalbini kırdı en çok biliyorum.
Kiraz (yüksek sesle)
Bu kadar yıl sonra,
Bir "Nasılsın" diye başlıyorsa her şey,
Demek ki unutmuşsun herşeyi..
Gitmeyi seçtin sen bıraktın arkada beni..
Umut;
Bitmedi.
Ben seni terk etmedim,
Sadece..
Karanlığım seni bulsun istemedim..
Kiraz(gözlerinde dolu bir sitemle);
Ama beni buldu Umut.
Sen gidince,
Güneş doğmadı,karanlık boşluğuna sığındım.
Umut(Yutkunarak);
Ben hala o günkü gibiyim,Kiraz.
Ne bir yüzük,
Ne bir başka isim geçti ağzımdan..
Seni sevmekle eskidim ben..
Kiraz(kaçırarak bakışlarını)
Ben..
Ben birinin soyadında kayboldum.
Senden sonra kendime gelemedim uzun bir süre.
Ailem "unut"dedi,
Sen gittin.
Ben... sustum.
Umut(acı bir gülümsemeyle):
Seni korumak isterken,
Başkasının ellerine mi emanet ettim...
Kiraz(gözleri dolarak,iç sesi):
Bunu bilseydim..
Keşke bunu sen gitmeden anlasaydın,
Susarak değil,bağıra bağıra beklerdim seni..
Umut(gözleri Kiraz'ın yüzünde)
Seni gülüşünü,mimiklerini ezberlemiştim,
Düşününce bile çiçek açan gözlerini..
Kiraz Çiçeğim,
Ben seni sevdim en saklı yerimle.
Sevgimize bir şey olmasın diye gittim.
Ardımda karanlık kalmasın,
Beyazların siyah olmasın diye gittim..
Kiraz(başını eğerek):
Oysa ben seni,
Bir başkası için vazgeçtin anladım.
Ne çok öfkelendim...
Ne çok kırıldım sana,
En çok da kendime..
Ben senden sonra kendim gibi olamadım Umut.
Bir benliğin yıkıntısında yaşadım..
Umut(yaklaşarak);
Her gece seni düşündüm.
Başka bir elin sıcaklığında değil,
Sensizliğin iç çekişlerinde yaşadım.
Kimseyi almadım hayatıma..
Hala sen içimde yaşıyordun.
Kiraz(gözlerinden yaşlar süzülürken);
Ben seni hep bekledim.
O bankta,o taş duvarda,
Senli sokaklarda..
Gelirsin diye sustum ,
Unuturum diye dua ettim kendime.
Anladım ki hala gözlerinde kalmışım ilk gün ki gibi..
Umut(Sesini düşürerek)
Beni hatırlarken güzel hatırlamını isterim.
Gözlerinde en taze halimi.
Kulaklarında seni Kiraz çiçeğim diye sevdiğimi..
Kiraz(derin bir iç çekişle)
Bazen rüyalarımda,hâlâ kalbimdesin..
Kendimi kandırmışım onca zaman,
Seni görünce anladım,
Seni nasıl da özlemişim..
Belki bir gün..
Başka bir hayatta,
Sözlerle değil, bakışlarımızla buluruz birbirimizi..
Umut (gözlerini kırpıp dudaklarını ısırarak)
Belki..
Ama şimdi..
Gitmek zorundayım..
Kaybettik biz Kiraz Çiçeğim..
Kiraz (gözlerinin buğusuyla)
Evet, kaybettik.
Ama bil ki bana takılan yüzük parmağımda sadece.
Kalbim hala senin bıraktığın yerde..
Ölene dek sadece senin sesinle..
Belki bir gün buluruz birbirimizi yine..
Ama şimdi...
Birak git beni yine..
Umut(yavaşça geri adım atarak);
Bir umut,
Bir sevda,
Bizi terkemeden kavuşuruz, Belki son defa..
Hoşçakal Kiraz çiçeğim..
Kiraz(gözlerindeki yaşla iç sesi)
"Allah ım ölmeden son bir defa"
Belki bir gün..
Umut(gözlerindeki yaşla iç sesi);
"Allah ım karanlığımı al ölmeden son bir defa".
Belki bir gün..
Saat;4.45
11.05.2025
Sumeyye Öztürk
Kayıt Tarihi : 11.5.2025 17:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saat.4.45 11.05.2025 Yarım kalan bir aşk hikayesi
Bu bir kurgu şiir düşünüp hayal edilmiş bir düet olarak yazdım ??teşekkürler????
TÜM YORUMLAR (3)