Hüznün bir kat daha çıktı yüzüme.
Kalp delen bir hasret bu.
Dönülmeze gittiğin günden beri
İçimde hep bir soğuk oda taşıyorum.
Canıma vuran güneş üşüyor yokluğundan.
Gönlüme diktiğim çiçekler çürüdü
Sana aralıksız yağan gözyaşımdan.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta