Hüznün bir kat daha çıktı yüzüme.
Kalp delen bir hasret bu.
Dönülmeze gittiğin günden beri
İçimde hep bir soğuk oda taşıyorum.
Canıma vuran güneş üşüyor yokluğundan.
Gönlüme diktiğim çiçekler çürüdü
Sana aralıksız yağan gözyaşımdan.
Ellerimde bir avuç toprağın.
Ah benim canım!
Sende sonra
Bir adım dahi atamaz oldum
Hayalin renkli merdivenlerine.
Ömrü kötürüm eden bir acı bu.
Canımdan dışarıya bakıyorum.
Yıldızlar kayıyor uzakta, yakında.
Ben hangi mesafesindeyim ki vuslatın?
Gözlerini kapattıklarında yarım kaldı
Ömür denilen türküm.
Ne ben söyleyebildim bir daha
Ne sen duyabildin.
Kalemi elinden düşen kuzum
Özüme çizik attı hüznün.
Seni kaybettiğimin imzası var yüzümde.
Kayıt Tarihi : 5.4.2020 22:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/05/yarim-kalan-turkum-2.jpg)
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)