Yarım Kalan Tebessüm Şiiri - Ahsar Zerefşan

Gözlerinde gizli bir hüzün var,
Güneşten kaçan bir bulut gibi;
Gülen dudakların arasında,
Yarım kalmış bir tebessüm gibi.
Bir zamanlar neşe doluydu bakışların,
Güneş gibi parlıyordu her yanın.
Şimdi ise sessiz bir yalnızlık,
Yüreğinde saklı, derin bir yangın.
Bahar gelip geçti mi o güzel günlerin?
Ya da kışın soğuk rüzgarları mı esti?
Hangi döneme denk geldi bu değişim?
Bu ne çabuk bir ayrılık, bu ne hızlı bir veda.
Dilinden dökülen her kelime,
Bir zamanlar sevgiyle doluydu.
Şimdi ise sitem dolu, acı dolu;
Gözlerinden süzülen yaşlarla dolu.
Neler yaşandı da böyle oldu,
Anlamak mümkün değil artık.
Ama bir şey var ki değişmeyen,
Hala seviyorum seni, aklımca.
Belki de bir gün yeniden gülersin,
Gözlerinle, yüreğinle bana.
Belki de bu hüzün bir rüya gibi geçer,
Yeniden sarılırız, yeniden seviniriz.
Ama şimdi, bu anın tadını çıkaralım,
Bu hüzünlü dizeyi yazalım.
Çünkü her dize bir serzeniştir,
Ve her serzeniş bir özlemdir.
Ağlıyor gülen yarım, sözler yeterince yetmez,
Düşlerde dolaşan, özlemlerle beslenen;
Güneşin batışında, yarım kalmış sevdalar,
Yazamaz bir şiir bile, bu yürekteki çığlıkları.
Ancak yine de kalırız, yarım sözlerle,
Gülen gözlerin ardında saklı hüzünle,
Belki bir gün, yine sevgiyle dolu,
Yeniden başlar, hayatın bu döngüsüyle.
Ama şimdi, ağlıyor gülen yarım,
Bir masal gibi, bir rüya gibi.
Bir özlem gibi, bir bekleyiş gibi,
Ama yine de sevgiyle dolu.

(Ahsar Zerefşan / Denemeler -Ocak 2021)