Unutulmuş ,
Okunmamış bir şiir gibiyim.
Oyunu bozulmuş çocuk gibi
Hüzünlüyüm.
Sözleri unutulmuş
Bir aşk hikâyesi gibiyim.
Sen yoksan bende ,
Ben hep eksiğim.
Zaman ;
Acımasızca törpülüyor ömrümüzü.
Seni görmeden
Duymadan
Yaşamadan ölüyorum yâr.
Gecenin hüznü dokunurken yaralarıma
Farkında olmadan ağlıyorum.
Buğulu gözlerle uyanıyorum sabaha,
Geceden farksız bir sensizlikte.
Gözyaşlarıma dokunuyorsun
Hayalimin içinde
Mavinin sessizliğinde
Güneşin ışığında.
Aklın tutuluyor galiba , diyeceksin belki
Göğün mavisinde seni görüyorum
Sana sarılıyorum
Kokun nefesim oluyor
Soluğumda
Soluyorum seni.
Kayıt Tarihi : 10.8.2021 17:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erhan Ünlü](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/08/10/yarim-kalan-siir-gibiyim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!