Seni Sevmek..
Çocukluğumda en sevdiğim bisikleti sürmek gibiydi aslında
Seni tatmak, seninle olmak, seni yaşamak
paha biçilmez bir duyguydu benim için
Sana doyamamak;
Ansızın geçen zamanın ardından karanlığın çökmesiyle
Seni yalnızlığına bırakmaktı istemeden
Kimsenin duyamayacağı bir sesle
sabahın ilk güneşini yanına getireceğim diyebilmekti Seni Sevmek
Sonra geçmeyen,
bitmek bilmeyen zamana bırakarak kendini, geceye inat
Hayaller kurabilmekti sana dair
Bu güne kadar gidilmemiş
Keşfedilmemiş yerlerde pedal çevirmek gibiydi Seni Sevmek
Bir bahar edasıyla
Rüzgarına bırakarak kendini
Doğayla bütünleşti Seni Sevmek..
Kayıt Tarihi : 21.5.2012 19:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Bağcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/21/yarim-kalan-siir-37.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!