Yarım kalan şiir Şiiri - Mehmet Sani Özel

Meyvenin dalında asılı kaldığı gibi asılıyım
Farkındalıktan çok uzak ve sairlerin hasılıyım
Bir kurdun iştahını kabartacak kadar naif asiliğim
Bir gün aşikareyim, ertesinde karman çorman
Yine yinelenir, kördüğüm

Akşam olunca, büzülen yapraklar benim
Kökünden sulanır, gövdesinden nefes alır tenim
Göğü süzerken, yıldızları sağarken, üç karanlık içre cenin
Bedenden soyunduğunda, burçlara yolculuğunda, ruhum
Kilim desenli kanatlarınla, kelebek olduğunda
Gök kuşağı renklerinin, her boğumunda
Goncadan güle, her sancılı doğumda
İliklere işleyen zemheri soğuğunda
Yürek ısıtan sımsıcak umut
Gönülleri ferahlatan bulut
Sınırları sonsuz buut
Benim, adım aşk!

Sen ki, yarım kalan şiir
Yanmaya cesaretin varsa, uzat
Uzat ellerini, güneşi kucakla tut
Kasırgalar eşliğinde şevkle, zevkle
Dağları devir, taşları yamult
Ve unut, artık
Beni unut!

Dünyanın gözüne parmağımı soktum
Karartmışçasına geleceğini
Getirene dek seni bana
Rüyalarımın askerleri
Seni bana yaka paça
Gözlerimi gündüzlere
Kapattım, açmayacağım..

10.06.2009