Yarım Kalan Şiir Şiiri - Akın Korkmaz

Şair ruhumun bezgin elleri yıllardır aynı şiiri yazar
Onu aklımın bir köşesinde herkesten sakınır dururum
Son noktayı koymak mı dedin bak işte o biraz sıkar
Keşke beni bir görseydin akıl alır gibi değil durumum
Aslına bakarsan defalarca şiirin sonuna kadar geldim
Tam umutların bittiği yerde son söze razı değil dilim
Oysa büyük ıstıraptan arınmaya sadece ramak vardı
Ateş saçan her kalem darbesi ellerimden küller saçtı
Belki de gerçeklerle yüzleşecek kadar cesaretim yok
Biliyor musun senden vazgeçmek de bir o kadar zor
Ve ben senin düşündüğün gibi zır deli falan değilim
Seni haddinden fazla sevdim iyisi mi bunu aklına sok

Tek taraflı aşk için cebimde sadece gidiş biletim vardı
Yolun senden sonrası diye bir şeyi hiç düşünmedim ki
Sensiz adımımı attığım bütün hayaller bana çok dardı
Seni sorduğum her insan evladı ser verip sır vermedi
Sensiz düşler âleminde tutunacak bir dal bulamadım
Her başım dara düşünce üstüne bir mısra daha yazdım
Kimi zaman tüm dünya okur diye deliler gibi özendim
Kimi zaman hiç düşünmeden senin ismini karaladım
Şiirin güzel sayılır yerlerini canı gönülden sana adadım
Akışı bozan ve kulakları tırmalayan yerler çaresizliğim
Evet, bu rezil rüsva mısraların bütün sorumlusu benim

Uzun yıllar gibi dikine uzamış kocaman şiire aldırma sakın
Oysa ben tek mısrada şiirin bütün gidişatı değişsin isterdim
Çilekeş bir hayatın ezbere uçuruma giden akışı de istersen
Sen istersen yaşamın keşmekeşliği mısralarımdan çıksın
Ne olurdu sanki ömründe bir kerecik bana umut verseydin