Yarım Kalan Sevgi Şiiri - Ayşe Gönül

Yine mehtabı sensiz seyrettim,
Gök yüzünün kızılıyla yandı bedenim.
Alıp götürsün istedim güneş
Dağlar arkasına sensizliğimi..
Yıldızlar bile parlamıyordu seni anarken
İsmini yazıyordum her biriyle
Heceliyordu dudaklarım titreyerek
Ve kasvet doluyordu yorgun yüreğime..

Korkuyordum sensiz gecelerim de,
Yorgana gömüyordum başımı.
Karanlıklar dert ortağım olmuştu,
Kendime bile söyleyemediklerim yatıyordu her karesinde...
Güneşi senden önce görmenin,
Acısını yaşıyordum,
Küsüyordum hayata...

Penceremden güneş içeri süzülürken,
Gelmeyeceğini bile bile bekliyordum...
Hep telefonlarda //günaydın bebek// diyen sesin
Çınlıyordu kulaklarımda...
Oysa bilmiyorlardı..
Bu kalp yılların özlemiyle yanarken,
Okyanuslar gibi çalkalanırken,
Göz yaşlarım kurumuştu ağlamaktan.
Hep yaşlarımda sen vardın,
Dudaklarımla yudum yudum hasretle içtiğim....
Getiriyordu meltemler,
Teninin doyulmaz kokusunu...

Bana ait kalbin le,
Bedenin hangi limanda demir atmıştı.
Düşündükçe kıskançlığım dağ olup
Lavlarını kusuyordu
Dilim kahrediyordu insafsızca...
Ha bugün,ha yarın gelecek diye
Kendimi inandırmıştım bir kere...
Bu hayat senle başladı
Senle bitecekti...

Hala sıcak mıydı bedenin.
Yıllar geçse de üzerinden,
Hala utangaç mıydı yüzün
Kızarır mıydı iki laf ederken.
Hala kaçışların var mıydı eskisi gibi....
Offffff......
Ben bunları aşmak, gelmek isterken,
Sana olan özlemle sensizliğini yaşıyorum.
Kırmak istiyorum...o,bu,şu ne der düşüncelerini
Hasretimin dalgalarını durdurup,
Sadece varlığını bulmak.
Buzullarda ısınmak,
İçimdeki yangınları kusmak,
Hasreti sona erdirmek istiyorum
Ben artık.....
Yıllar öncesinde yarım kalan sol yanımı
Tamamlamak istiyorum
Seninle.......
Sadece.........

Ayşe GÖNÜL
01.02.2014 23:30