Sen bendekinden bu kadar habersiz
Kuşları seviyorsun
Yğmurda ıslanıyorsun
Rüzgarda saçların uçuşuyor
Ağaca aşkla bakıyorsun
Mavi hep ayrıdır sende
Denizide göğüde bi ayrı seversin
İnsana için kaynar
Birilerini birilerinden çok seviyorsun
Belki bir mısra okuyorsun
Sevdiğin bir şairden
Sevdiğin bir parça çalıyorsun piyanonda
Gözlerinde unutmuşluğun
Yüzünde saflığın temizliğin en güzel hali
Şehirler geziyorsun sessiz ve ağır adımlarla
Gün geliyor ağlıyorsun
Ne acı gözyaşların elime hiç düşmedi
Pencerenden gök doluyor içeri
Ağır ağır içli içli
Sesini duyuyor bazıları
Ben duymayalı epey oluyo
Günlerin ne bu acelesi
Sanki seni bana getirmek için mi?
Bu kadar aceleci davranıyor
Ahh ne kadar ümitsizlik şimdi
Benim için seni düşünmek
Hiç gelmeyecek bir treni beklemek...
Kayıt Tarihi : 7.10.2018 14:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Keskin 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/07/yarim-kalan-sarkim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!