Biz aşkın yarım kalmış cümleleriydik,
Ne sonunu getirebildik, ne baştan yazabildik.
Kelimenin tam ortasında düştü nokta,
Bir hece senin, bir hece benim içimde kaldı.
Aynı rüzgârla savrulduk,
Aynı fırtınada ıslanıp üşüdük.
Ama ne aynı limana sığındık,
Ne de aynı gemide yol aldık.
Seninle biz, zamanın yanlış yerinde durduk,
Aynı saatte ama farklı mevsimlerdeydik.
Sen bahar olmadan ben açmadım,
Ben solmadan sen dökülmedin.
Biz iki dal gibiydik aynı ağacın,
Rüzgârın ayrı yönlere eğdiği.
Aynı yağmurda ıslanıp,
Aynı güneşte kuruyamadık.
Biz iki yıldızdık karanlıkta,
Birbirine en yakın ama en uzak.
Aynı gökyüzüne bakarken,
Aynı dileği tutamadık.
Ve işte böyle kaldık,
Eksik, tamamlanmamış, buruk.
Ne vazgeçebildik ne de kavuşabildik,
Aşkın içinde kaybolduk.
Kayıt Tarihi : 12.3.2025 17:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!