Yarım Kalan Heves Şiiri - Leyla Karkar

Apansız var oluşun çok sarstı beni,
Kabullenemedim, tutamadım kendimi
Canımın canından olman,
Daha da çok kamçılıyor yaşamam için seni.
Ama bunu yapamam,
Sana her günü ayrı sıkıntı yüklü hayat veremem.
Baban nerede dediklerinde,
Ufalıp küçük düşmeni seyredemem.
Bu gece seninle son beraberliğim,
Son annelik içgüdüsüyle sana seslenişim.
İçimden alacaklar seni, zorla koparacaklar yüreğimden.
Bir çocuk gördüğümde hep içim sızlayacak,
Benim de olsaydı şu kadar olmuştu diyeceğim.
Ama olmuyor be bebeğim,
Çarelerim bile çaresiz kaldı.
Hayat bu hevesimi de kursağımda bıraktı,
HER ZAMANKİ GİBİ….