Yarım Kalan
Bizim hikâyemiz,
başlamadan tükenen bir yoldu aslında.
Adımlarımızı attık ama
gideceğimiz yeri en baştan biliyorduk.
Sen gözlerime bakarken
ben, son sayfası yırtılmış bir kitabı
okumaya devam ettim.
Çünkü bazı sonlar,
bilinmesine rağmen ertelenir.
Ve ben işte o yüzden,
kendi yarama bile isteye dokunur gibi
seni yaşadım.
Şimdi anlıyorum;
aşkımız bir yangındı,
ben kül olmayı göze aldım,
sen duman olup uzaklaştın.
Bizim payımıza düşen,
birbirimizi değil,
yarım kalan yanlarımızı sevmekti.
Kayıt Tarihi : 23.8.2025 23:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!