Yarım Kalan Şiiri - Beytullah Ustani

Ay yüzlü güzel , Tanrı Dağı’nın ulu ecesi
Aşkın hançeri sancarsa yüreğini deşerek
Önce Umay sonra gönül bendim korur seni
Aşkıma bir katre zehir bulayamaz o engerek

Şehla mavisi gözlerini kıskanır gökyüzü ve safir
Kalbinin müridi ve esiriyim, sanma ki misafir
Gönlümün otağıdır senin tahtın, saray ne demek
Ya ilelebet yaşam sebebim ol ya uğruna müntehir

Ruhum tüm dehlizleri dolaşır yokluğunda
Sensiz aldığım nefes ancak ciğerime saplanır
İstemem güneş bile sensiz doğmasın dünyama
Yarım kalan bir kalbe ancak ölüm yaraşır

Konmasın penceremin önüne beyaz güvercinler
Getirmiyorsa senden haber esmesin bile rüzgar
Sana yazılmadıysa bir şiir, kırılsın yazan kalemler
Daha ne kadar mahkûm edecek seni o kara topraklar