Yarım Kalan Şiiri - Berkay Kotan

Bir rüzgar gibi geldin, sustun yine,
Sanki her adımın geçmişe yöne.
Gözlerin derinlerde, bakmaz yüzüme,
Kendini bile kaybetmiş, bir gölge misin sen?

Bir heves miydim sadece, unutulacak?
Yoksa korkularınla, hep saklanacak?
Ben bekledim, her sözün bir anlık kalacak,
Ama bil ki her adım, içimde ağırlaşacak.

Her şey gelip geçer dedin, sessizce,
Hiçbir şey kalmaz geride, kayboldukça gecede.
Ama bil ki insan, her anı taşır içe,
Bir iz bıraktın, belki de fark etmedin bile.

Şimdi dönsen ne fayda, yollar karanlık,
Sözlerin yitip gitmiş, hatıralar kırık.
Belki bir gün anlarsın, her şey geçmez bir anda,
Ama o zaman çok geç olur, yalnız kalacaksın sonunda...