Boşuna öldüm
Meğerse yaşıyormuş, yüzü güzel o içlerinde kötülük barındıran herkesler
Boşunaymış omuzladığım şeyler
Kursağımda
Kursağımızda
Acı ile bezeli bir şey kaldı
Ben
Yarım kalan bir çocuktum
Kimseye sığınmayan, sığmayan
Ellerim
Merak bilenen bir gizemi aralarken, öğrendim yaşamayı
Gelmekle gitmek arasında tekrar eden bir şey gibi
Öldürdüm
Yaşamaktan zevk almak isteyenleri
Kaldı
Çocuk hevesleri yığın sırtımda birer yafta
Tanrı benim yerime üzülecek bir adam yaratmadı
Ömer Altıntaş
Kayıt Tarihi : 16.6.2022 17:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!