21.11.2008
Günlerden bir gün,
kasımın en soğuk gecelerinden biri belki;
evlerden birinde toplanmış şair yürekler,
okuyorlar dizelere sığdırdıkları aşklarını...
Ayrılığı tatmış biri, haykırıyor şiirlerinde.
Bir diğeri, aşka yeni filizlenen yüreğini paylaşıyor,
yine bir başkası umutla beklediklerini yaşıyor,
şevkle okurken şiirlerini...
Hiç durmadan yanan şöminenin önünde,
yerde yanan mumlar eşlik ediyor
şairlerin o kutsal ritüeline.
Ve belki de yeni bir aşk alevleniyor
Bir kadının ve bir erkeğin yüreğinde...
Saatler hızla ilerliyor,
içilen şarapların gölgesinde.
Sadece gözlerle başlayan yakınlaşmalar
tenin sıcaklığını arzuluyor gittikçe
Ve bir anda bitiyor geçmişin dostane günleri,
yeni bir aşk, yeni bir bahar vakti şimdi...
Yarım kalanlar unutuluyor işte o an;
yeni şiirler yazılıyor,
yeni şarkılar seçiliyor başlangıca ve umuda dair.
Ve bir başka yerde usulca,
bir başka yarım kalan bitiyor;
kendine yakışırcasına ve gururla...
Kayıt Tarihi : 3.3.2009 15:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Benden tek kalan duvardaki kurumuş güllerimdi...
TÜM YORUMLAR (7)