Bu şiiri yarıda bırakırım,
Ola ki tamamlarsam,
Bir çocuk gibi utanarak
Yine seni ararım.
Şimdilerde şiirimin son mısralarındasın,
Bitmiş, lakin hiç bitmeyecek gibi.
Zaten bu yüzden mübeccelsin.
Belkide bu yüzden seveceğim.
Dayanamadım yine,
Şiiri tamamlıyorum.
Bir daha arar mıyım seni, inan hiç bilmiyorum.
Çocuk gibiyim çok utanıyorum.
Bir daha ister miydim inan bilmiyorum.
Belkide bu yüzden güzidesin.
Aklıma yine geleceksin biliyorum.
Ama çocuk gibiyim çok utanıyorum.
Fevzi Abacıoğlu
Kayıt Tarihi : 29.5.2024 10:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirler bazen hissettiklerimizi yansıtır bazen de hissetmek istediklerimizi. Benim şiir serüvenim bambaşka şiiri yazmak için hiç yaşamadığım anılarımı canlandırıyorum. Şiire renk kalabilmek için bu ütopik anılarımı kağıda yazar ardından şiire yansıtırım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!