Yarim İstanbul Şiiri - Tugba Silsüpür

Yirmi beş sene oldu,
Ben bu şehre doğalı.
İstanbul'u duydum duyalı
Yirmi beş yılım onunla doldu.
Mavi gözlü, güzel yüzlü,
Asi ama yine de şirin sözlü yarimi
İstanbul'umu duydum;
Dalgalarını, serinliği bol boğazının
Şarkılarını, şen martılarının
Ezanını, Sultanahmet Camii'nin
Ayinini, Bulgar Klisesi'nin...
Dinledim, ağladım.
Kokladım İstanbul'umu sonra
Topraklarını, hiç de kolay alınmamış olan
Adalarda çamını, buram buram yeşil kokan
Beyoğlunda çikolatasını, saf ve doğal olan
Baharatarını, Mısır Çarşısı'nı baştan sona dolduran...
Kokladım, ağladım.
Tattım sonra İstanbul'umu
Balık ekmeğini, Eminönü'nün
Kahvesini, Pierre Loti'nin
Vefa bozasını, Aksaray'ın
Yoğurdunu, Kanlıca'nın...
Tattım, ağladım.
Dokundum da dokundum sonra,
Tepelerinin, yedisine
Gördüğüm çiçeğin, her birine
Bana armağanı olan sevgilimin ellerine
Dolmabahçe'si, Topkapı'sında tarihine...
Dokundum, ağladım.
İstanbul'u dünya gözüyle göremedim
Doğduğumda da kördüm şimdi de.
İstanbul'u aşkı, sevgisi bol şehri
Yazılmış koca bir tarihi
Dünya gözüyle değil ama,
Gönül gözüyle gördüm
Ve gördüğüme çok sevindim.