Yarim İstanbul Şiiri - Muhittin Layık

Hayatı tüm benliğime nakşeden sendin
Gözlerimi açıp bakmaya kıyamadığım
Koca şehir, kar maskeli istanbul.
Kimlerdi seni burda kuranlar
Nasıl olmanı istediler
Sen ilk istanbul olurken
O yüreklerde sen neydin acaba
Koca şehir,boğaz süslemeli istanbul.
Yılların yol olduğu
Duyguların sel olup aktığı
Herkesin en içten baktığı
Hayatın biriçik sevgilisi
Peygamber övgüsünün sunulduğu
Güzelim şehir, gök mavi istanbul.
Çağ açıp çağ kapattın
Sana saygı duymayana en güzel tokattın
Seni gören göze aşktın
Duyguydun sevgiydin hasrettin
Seni sen olduğun için sevdik
Paşa şehir, yedi tepe istanbul.
Zaman geldi Anadoluydun
Zaman geldi Avrupa oldun
Zaman geldi Dünya oldun
Sen hiç solmayan güldün
Gönüller şehri, sevgili istanbul.
Kimilerinin aşkını caldın
Kimilerinin gönlünü aldın
Ama sen hep istanbul kaldın
Sevgili şehir, yaren istanbul.
Aşkıma mekandın sen
Gönlünde yatandın sen
Duygu selimde akandın sen
Ah güzelim şehir,yarim istanbul.