Yaşıyoruz ama nasıl?
Hep eksik,hep yarım.
Yasamak bu mu sence...
Gerçekleri görmek zorunda olmak.
Sadece Hayatta kalmak mı nefes almak...
Yasarken ölmek nasıl birşey?
Kaybetmek değerlerini,
Unutmak geleceğini ya da artık kuramamak
hayatın akışına kapılıp unuttuğumuz hayalleri
En büyük hayalin değil miydi
Kollarını açtığında gelmesi sevdiginin veya
Dönüşleri değilmiydi sizi ayıran gidişlerin?
Peki şimdi ölüm değil mi söyle ha
bir adım uzaklığın hasret olması...
artık dönüşlerin olmaması,Yeterince acı mı?
yoksa daha kötüsü de var mı?
Umut ederek bekle yeterki
hayat bu konuda çok cömert
elbet getirecek sana isteklerini
Bu yüzden yarım bırakma hayallerini
sıkıca tutun umutlara ve yarınlara
göreceksin bak eksikler kapanacak, yarımlar tamamlanacak,
zaman bile sen istemedikçe o kadar hızlı akmayacak
işte böyle bişey hayal kurmak
yıldızlara ulaşmak böyle işte
mutluluğun tanımı budur belki
hayatı herşeyiyle tam olarak yaşamak
yoksa bu hayat çekilmez
Çünkü daha zor ölümden, yarım bir dünyada nefes almak
Kayıt Tarihi : 10.6.2006 01:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!