Yarım Günlük Sen Şiiri - Mikail Tatar

YARIM GÜNLÜK SEN

Seni görmüş gibiyim bir resimde
Saat belki iki, belki de üçtü
Halbuki senin herfin yoktu isimde
Yine yalnız kalbim kalbine uçtu

O anda gözümden yaşlar süzüldü
Halimi görenler bana üzüldü
İşte dudaklarım yine büzüldü
Gönlümde hüzünden çiçekler açtı

Hayalinle dalıp gittim uzağa
Garip gönlüm yine düştü tuzağa
Çilekeş kalbimi çektim kızağa
Benden korkusuna kalbine kaçtı

Elimde kalem bir mızrap oldu
Gün sabaha dek ızdırap oldu
İçimde duygular bin azap oldu
Ama kalbim senin sevgine açtı

Aç kalbim çektiğim hasretle doydu
Gönlümü bin türlü girdaba koydu
Zaten sonunda olacağı buydu
Gözüm efkârımı önüme saçtı

Sevgin getirdi beni bu hale
Sabah olana dek daldım hayale
Dışarda ay vardı, çevresi hale
Benim için sevgime takılan taçtı

İçimi dökerek karşı duvara
Ardı arkasına yaktım sigara
Bir ses duyar gibi oldum bir ara
Uzaktan kulağıma ‘sevgilim’ kaçtı

İçimdeki seni asla atamam
Kimseye verilmez, satsam satamam
Kalmak istemezsen zorla tutamam
Zaten seni sevmek kalbime suçtu

Gözlerim uzak hayaline sarılsın
Beynim artık yokluğuna darılsın
Bu sözleri yazan elim kırılsın
Belki de mahşerde bitecek maçtı
Çal-17.07.2003