Yarım Günlük Bir Saadet

Ben aylarca, şu ranzada; güneş doğunca uyurum
‘‘Güneşle adam asmazlar! ...’’ yarım günlük bir saadet!
Her gece yatsıyla gelen, bir soğuk şey duyuyorum
‘‘Abdest al, güneşi bekle! ...’’ böyle aylarca devam et! ...

Suçum olsa, biliyorum; öpmez alnımdan melekler
Ve gözyaşlarıma konmaz o nurani kelebekler
Bu soğuk sessizlik te ne? ... Ve niçin ana hasreti?
Niçin adım kimse bilmez? Hem nereden bilecekler? ! ...

Ses de, sükut da burada; hep ölümü hatırlatır.
Gelsin ‘‘Baş üzre yeri var! ..’’ ve fakat beklemek, bir tuhaf…
Yüreğini şu tavanın, bilmem ki, kimler kanatır?
Ve niçin ateş perdeler, göz bebeklerimde saf saf?

‘‘Bir güvercin bir balık nasıl masum ölürse
Nasıl çatlarsa bir nar, cennetten bir tad için
Gelsin Ölüm, Yüceler Yücesi Rabbimiz’den
Yaşanmaz, anlatılmaz bir yeşil murad için! ...’’

Ben aylarca, şu ranzada; güneş doğunca uyurum
‘‘Güneşle adam asmazlar! ...’’ yarım günlük bir saadet!
Her gece yatsıyla gelen, bir soğuk şey duyuyorum
‘‘Abdest al, güneşi bekle! ...’’ böyle aylarca devam et! ...