Yarım göçmen kızı'na Şiiri - Mehmet Kaplani

Ve adam bir gün
Ayrılmak zorunda kalır
Gitmekten başka seçenek bırkılmamıştır
İçi ürperir
Hüzün sarar benliğini
Evinden ayrılışını kabullenemez
Ruhunu bırakıp
Alır bedenini
Düşer yollar...
Zaman geçer zamanlar geçer...
Ve adam bir gün
Döner evine
Açan olmaz çaldığı kapıyı
Kimse yoktur evde, evinde
İçi ürperir yine
Çöker eşiğe
Dayar sırtını kapıya
Ağlamak ister
Boğazına düğümlenir ağıdı
Bağırmak ister
Açılmaz kilitlenen ağzı
Yerinden doğrulacak mecali de yoktur
Yumar gözlerini
Sıkar dişlerini ve yumruğunu
Uzanır boylu boyunca
İçeride ruhu eşikte bedeni
Gider
Daha dönmemek üzere