komodinin üstünde
yarım kalan bomonti
açık bıraktığın pencere
içimde puslu bir esinti
üşüyorum tek başına
içinde dinginliğimin
alışırken bedenim
hakikatine sensizliğimin
avuçlarının arasında
ısınırdı yalnız ellerim
şimdi soğuk hayattan da
sen değilsin diye sevenim
Kayıt Tarihi : 18.2.2024 16:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!