Bir otobüsün en arka koltuğunda son durağa gelmiş gibiyim elimde bir valiz sırtımda ise koca bir yük.
Geride bıraktığım ise;bir,iki simit parçası ve yarı dolu bir çay bardağı.
Yürüyorum başı boş bir sokakta köşeyi hemen dönünce bir kapı beliriyor karşımda kilidi bana ait olan açıyorum usulca koridorda yankılanan ayak sesleriyle ilerliyorum.
Ev boş ses seda yok bir dört duvar birde ben kalıyoruz bir başımıza yarım bırakılanları tamamlamak adına,tozlu raflardan aldığım bir kaç kitapla oturuyorum eskimiş bir koltuğa perdeyi araladığımda ise güneş gülümsüyor bana.
Kayıt Tarihi : 12.10.2022 09:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!