Yarım Bir Kalple Yaşamak! Şiiri - İsa Yı ...

güneş damlası birikir avuçlarımda
gökten hüzün yağar
sessiz bir ölüm dökülür sanki
bugün yaslıyım
kalbimin yarısını kaybetmişim
ne derseniz deyin
ister bedenimi kesin
ister kalbimi hepten sökün
yarım bir kalple nasıl yaşar ki insan
yarım mutluluğun gerisi acı ise
nasıl gülebilir gözler
kim ballı süt içtim diye bilir
yarısı irin doldurulmuş bardaktan
bugün yaslıyım ben
hava çok güzel diyor insanlar
güneş eşsiz bir bahar sunuyor
ışıltılı bir dünya gülücükler bekliyor
oysa insanları mutlu eden havalarda
ben ölüyorum bu yaslı saatlerde
dedim ya kalbimin yarısını kaybettim ben
mutluluk damarlarımı giden sevgilinin
büyük acılarla uğurladığım
mutlu olmasını dilediğimin kalbine bağladım
beni acılar var eder, o ise mutlu olmalıdır
biz şairler, dünyanın mutsuz çocuklarıyız
yufkadır kalbimiz duygusalız
yine de gerçeklerden kaçmayız
acı çekiyorsak, ağlarız
utanmadan hicranlı kelimelerin gözyaşlarına dokunuruz
hayallerimizle yaşasak da
gerçeklerimizle gömülmesini biliriz
oyun değildir yaşamak
değildir sevmek oyuncak
yürekten severiz
ayrılırken de vefalı yaslar tutarız
kalbimizin yarısını kaybetsek de
yine de sever ve ağlarız
ah bugün yaslıyız
etrafımızı saran kelimelerle kefenliyiz
beyaz bir ölümün kollarında
toprağın altına götürülüyoruz
tabutumuzu büyük sevgililer taşıyor
biz yine de onları seviyoruz
şairler kin tutmaz, iyi biliriz
yarım bir kalple de olsa
sever ve ağlarız
ve özleriz
tutuşsa da ellerimiz
güneş damlası biriktiririz avuçlarımızda
ateşe dokunmak değil midir sevmek
öldürse de ayrılık
yarım bir kalple de yaşarız…