bir haziran öğlesiydi
hani tüm ayrılıklar gibi
başladığında bitmişti
son bir söz
son bir bakış gerekliydi
gücüm yetmiyordu
gücüme gidiyordu ayrılık
ben mutsuz, o istekliydi
ayrılığı yarım bıraktık
ve gelmiyordu o son söz
beynim dilime vurmuyordu
ölüme giden mahkumlar gibi
bitiyordu hayat
gidiyordu hayat treni
daha ilk durakta kaçırdık
ben kaldım, o bakmadan gitti
ayrılığı yarım bıraktık
bir enkaz kaldı geriye
altında binlerce sevgi
aklında umut biraz
kurtarmakla olmaz
bulmasınlar ki seni
ölüm olsun rahatlık
ben mezartaşı, o çiçeği
ayrılığı yarım bıraktık
Kayıt Tarihi : 4.8.2007 18:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Çiloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/04/yarim-ayrilik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!