'ÖMRÜMÜN YETTİĞİ KADAR SENİ SEVERİM'
Ben;
Bu dalgaların
Yabancısı değilim.
Yıllar önce,kumdandı kalelerim..
En ufak esinti de,
Yıkılıverdi..
Ben;
Bu rüzgârların,
Yabancısı değilim.
Bir garip gelinciktim,
Savunmasız tarlada.
Koparıldım kökümden,
Bilmediğim yerlere
Atılıverdim..
Ben;
Bu acıların,
Yabancısı değilim.
Daha önce de yaşadım.
O zaman,
Henüz körpe fidandım,
En ufak esinti de,
Savruldu yapraklarım..
Oysa;
Şimdi,
Acılarla sulanmış,
Hasretlere kök salmış,
Yarım asırlık çınarım..
Sanma ki,
Bu fırtına,boranlar
Beni yok eder..
Ben;
Bu vedaların,
Yabancısı değilim..
Sen de;
Beni,
Yok edecek yürek ne gezer..
Kayıt Tarihi : 12.4.2007 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!