Aradan iki hafta gecmisti. Sabahin erken saatleriydi. Safiye Hatun, bir kadinin onlara dogru gel
digini gordu. Kim oldugunu kestiremedi. Kadin yaklasinca;
-Bu bizim bibim (hala) kizi degil mi? dedi.
-Esma hosgeldin.
-Hosbulduk, Safiye abla. Nasilsin? diye sordu.
-Cok sukur bugunumuze, ne olsun Esma, is guc, her zaman ki gibi bir oraya, bir buraya, kosusturuyorum.
-Hayirdir, bu saatte hangi ruzgar atti seni buraya? diye sordu Safiye Hatun.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.