Yarım Adam Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

Yarım adam

damla damla birikmişim
hayat içinde pişmişim
yağmur olup da inmişim
yüreğinin toprağına

umuduma el verensin
yüreğime su serpensin
hasretinin yol açtığı
yaralarımı görensin
hasretinin yol açtığı
yaralarımı öpensin

acılarda süzülmüşüm
hayatta çok az gülmüşüm
dertlerden duvar örmüşüm
güneşi senle görmüşüm

gözlerime gün olasın
ellerinde yoğurasın
ellerimde yoğrulasın
karanlığıma ışık
tenimde güle durasın
tenimde güne durasın

mahpusluğu da görmüşüm
karanlığa gömülmüşüm
yosun olup çürümüşüm
yarım adamca gelmişim

yarım olup tamlayasın
bir çay gibi demleyesin
ertelenmiş hayatımı
gün içine çıkarasın
dolu dolu yaşatasın