Yarim Şiiri - Ünal Minderci

İsterdim ki sana mektup yazayım.
Dökeyim içimdeki bütün hüznü.
Bir an yokluğuna dayanamazken ,
Şimdi hayaline bile razıyım…
Sen gittikten sonra hayalinle ben,
Oturduk, sabaha kadar bekledik.
Biliyorduk gelmeyeceksin ama…
Bilerek bilmezlikten geldik belki.
Hani o umutlar var ya,o gaddar…
Acımak nedir bilmeyen o zalim,
Gecenin karanlığı kadar soğuk
O ufukta kaybolan güneş gibi,
Giderek belirsizleşen umutlar.
Meğer ne zormuş sabahı beklemek.
Ne zormuş başkasını hayal etmek.
Meğer acı,ne yakarmış insanı.
Nasıl ağlatırmış erkek adamı.
Evet, ağlıyorum hem de durmadan.
Geceme güneşin izi vurmadan
O zalim umutlarda kaybolmadan.
Ben seni o tertemiz duygum gibi,
Gecenin derinliklerinde buldum…
Mahrum etme beni o gözlerinden,
Tutayım, bırakma o ellerinden.
Güneşim ol ıssız gecelerime..
Aydınlık ver karanlık hayatıma.
Gel…beraber yürüyelim sonsuza.