Botan Çayı esir bentlere
Düşerse bir bardak çay
Kirli suyundan
Bir kurban istersin
Bu kısa mutluluğa
,
Buz tutuyorum nehrin yüzünde
Üzerinde güvende misin
En çok acıyan yaralarım
Oyuncak mıdır
Merhametsiz duran bir çocuğun ellerinde
Dönemez yediverenler tek bir güle
Yekpare kayadan zemin
Çekilir ayaklarımın altından
Sen hala mutlu gibisin
Candır bu bastığın toprak kurban, can
Kandır bu kurban kan çiçeklere verdiğin
İncelmiş bir sessizlik
Yerleşir anamın yüreğine
Ağlar
Ağlarım
Susarım
Susamam boğulurken
Bilirsin bozkırın kuralını
Elinle yoklayamazsın kendi yaranı
Burada ağaçlar çok büyümez
Burada her şey akim kalır
Burada her şey yarım
06.03.2021
Kenan KaraKayıt Tarihi : 6.3.2021 10:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!