yüce dağların eteğinde
hasret rüzgarında sarsıldım yarim
sevginin sevdanın eşiğinde
dertler kantarında tartıldım yarim
takıldım zamanın peşine
bilemedim bak şu feleğin işine
beni de düşürdü aşk ateşine
tutuştum yandım kavruldum yarim
keremlerin mecnunların ötesinde
sevdanın türküsünü çaldım yarim
dünyanın bir kuytu köşesinde
yerlere yıkıldım kaldım yarim
çıkarttılar ruhumu gökyüzüne
yine aşk deryasına daldım yarim
kandırdılar inandım el sözüne
muradımı en geç ben aldım yarim
Kayıt Tarihi : 14.2.2006 09:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özay Karakuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/14/yarim-49.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!