Yarım Şiiri - İsmail Sağır

......YARIM
Şebeke sularının olmadığı yıllarda,
Bir zemheri gecesi doğmuşum.
Kar ile yıkamışlar beni,
Titremişim, donmuşum.
Ölmeyeyim diye bir havluya sarmışlar,
Tuzlanmış bedenimde arınmamış karım,
İlk banyom yarım.

Toprağa beleyip sömelek etmişler,
Amerikan bezi içinde,
İncecik minder üstüne,
Tahtakurusu dolu,
Tahta beşiğe hapsetmişler.
Kelepçeli geçmiş bebekliğim,
Ağlamaktan yırtılmış zarım,
Bebekliğim yarım.

Yamalı tuman,
Yırtık ayakkabı,
Oyun çağında oynamadan,
Dik yamaçlı dağlarda,
Davar güderek geçti çocukluğum.
Boş kaldıkça bağ bahçe tarım,
Çocukluğum yarım.

Sabah. bazlama yoğurt,
Öğle. haşlanmış yumurtalı azık,
Akşam. bulgur aşı yanında
Kuru ya da yeşil soğan, bir tas ayran,
Kebabın adı yok,
Sofrada eksik çok,
Geçerken yaz kış baharım,
Cılız bacağıma yüktü
Hamur dolu şişman karnım,
Yemeğim yarım.

Patika yollardan,
Uzak okullara yaya yürürken
Parçalanan lastik ayakkabılar,
Yamalı pantolonlar,
Sonra yatılı okullar
Gurbet, hasret acısı
Platonik aşklarım,
Karasevdalarım
Nemli göz pınarım,
Gençliğim yarım.

Sonrasında iş hayatım,
Düzene giren yıllarım,
Evliliğim çocuklarım,
Her şeyim tamam gibiydi.
Lakin karışan sokaklar,
Biten komşuluklar,
Unutulan arkadaşlıklar,
Kalmayan dostluklarım,
Karanlık dünyada hatıralarım,
Mutluluk, huzurum yarım.

Velhasıl.
Bir ben miyim yarım?
Yoksa tüm insanlar mı?
Bilmiyorum…
Bildiğim tek şey vardır:
Günü geldiğinde.
Bol yarımlı yaşamım son bulacaktır.
Ve
Dünyadaki sayılı günlerim,
Sırtımdaki kefenim,
Umarım tam olacaktır.
...............Şair: İsmail SAĞIR