Yarılanmış yüreğim yaralardan
Kan rengi neden böyle kırmızı,
Bir bedende tutsak
Gün ışığından mı utanıyor?
Neden medet umar ki karalardan
Damar da durmaz derler, akacak kan
Vur da aksın, bu bir intikam
Sabahı beklemene de gerek yok
Her gün ölürken güzellikler
Geceler boyu kan emen vampirler tok
Bekliyorlar alacakaranlık kuşağında
Yitecek bir canın lafı mı olur.
Çağır Azrail gelsin, sanki uşağında
Ben miyim gidecek olan?
Sen de olma istersen.
Nefrete gerek yoktu, sevgiyi bilsen
Sabahladığım yalan gecenin koynunda
Ben hasreti, sen nefreti seçtin
Asıl kalleşlik senin soyunda
Bin asır geçti insanoğlu hep aldattı
Bu yüzden hasretim dürüstlüklere
Güzel ve çirkin iyi ve kötü
Hepsi bir arada, yaşanacak bu hayattı
Ne senin ne de benim;
Her zaman kaderin borusu öttü...
Şubat 2006
İrfan KayagilKayıt Tarihi : 12.2.2006 23:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İrfan Kayagil](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/12/yarilanmis-yuregim-yaralardan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!