Senin üzülmen
Kalbimi ikiye ayırıyor
Tam ortasından da değil üstelik
Bi Uçurtma olsan rengi kırmızı olurdu
Mavi gökyüzünde heryerden seçilirdin
Senin üzülmen
Ruhumu ikiye ayırıyor
Tam ortasından da değil üstelik
Ruhum kabul edilemez alaycı bir eşkiya
Ve sen geri gelmezsen
Çekip gidecek bu bedenden
Varsın gitsin
Ama sen geri gel yinede
İçimizdeki o çocuksu mutluluğu
Şampanya gibi havaya patlatalım
Sırılsıklam olalım mutluluktan ve
İçmedende sarhoş olabiliriz
havanın neminden bi kıl kapıyorum
Şu sıralar
Sanki herşey bizim peşimize düşmüş gibi
Seninle gizleniyoruz bişeylerden
Fazla uzağa gidemiyoruz
nazar değiyor sonunda
Sen üzülüyorsun
Ben daha da çok ikiye bölünmeye başlıyorum işte
Sen topluyorsun beni
4 ü 2
2 yi 1 yapıyorsun
Büyütüyorsun beni
Adam ediyorsun
Ve biliyorsun
Kalbimden büyüyor
İçinde yalnız sen olan kalbim
Kayıt Tarihi : 23.11.2018 09:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!