Uyku küçük ölüm derler ya hani,
Ne zor bişeymiş sensiz ölmek...
Hele ki her defasında bu son avuntusuyla dirilmek,
Mahşeri bi kalabalıkta azap çeken cıvıl cıvıl kuşların iniltilerini dinlemek...
Sensiz doğrulmak sonra
Tek gözünü kapatıp baktığında etrafına,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta