İçimin zindanlarında yanık bir türkü sesi.
Nemden çürümüş her yanım
basit bir hikaye gibi başlar aslında
sonra çok ciltli bir romana döner
acıklı bir film gibi biter..
İçimin denizlerinde sevda atıkları.
Aç birer balık olsak
sen kurtul diye
ilk ben kapardım o solucanı.
İçimin şafaklarında batmak üzere bir güneş.
Soylu bir ailenin
sokak kavgasından esirgenmiş,
yüreği paramparça, dizi yara görmemiş
tek evladı gibi
balkona oturup yine bir güneş batırdım,yokluğunda..
İçimin ihanetinde bir darağacı..
Vicdanı rahatsız
ayaklarında derman kalmamış
yaralanmış bir sehpa gibi
boş bakıyorum gökyüzüne.
Fakat ne bir güneş ne bir kuş görüyorum.
Sallanan beden-ler dışında..
Kayıt Tarihi : 25.9.2010 03:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eyüp Hakan Ündoğduer](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/25/yari-kurak-ask.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!