Dostlarımın hepsi sırt çevirdiler
Sevgi, huzur dolu günü kaybettim.
Her yerde aradım ama bulamadım ki
Ben bende değilim beni kaybettim.
Gönül bağlarıma karlar yağıyor
Arayıp bulduğum yolu kaybettim.
Çile çekmekten gül benzim soluyor
Dertlerime yoldaş kulu kaybettim.
Güzel günler bitti kötüymüş kader
Altından vazgeçtim pulu kaybettim.
Zevk ve neşeyi geç çoğaldı keder
Kış ayında üstümdeki çulu kaybettim.
İlk baharda aşkı yaşadım sanma
O mis gibi kokan gülü kaybettim.
Hiç biri o kadar dokunmadı ama
Halimden anlayan yari kaybettim.
Kayıt Tarihi : 1.2.2007 23:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Arı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/01/yari-kaybettim.jpg)
Yaşayan her canlı o acıyı tadacak
Seven yürek ise,ömrünce katlanacak
Mevla'dan sabır ve duada bulunacak
Pırlanta kaleminizden bal damlayacak
Yüce kaleminizi gönülden kutlar,ışıltısının ömrünüzce hiç sönmemesi dileğiyle,saygılar sunarım.
TÜM YORUMLAR (1)