Yarı insan yarım hayat

Yatağın sağında uyansan ne fayda
Solun boş kalmış yüreğin virane
Ne değişir Sol tarafından uyansan yeni güne
Hasretsin Sağ omuzunda uyanan bir cift göze

Insanin hep en korktuğu gelir ya başına
Belki de korkunun yoktur gercekten ecele faydası
Yasarken ogrenemediysek insan olmayı
Ölürken niye pişmanlıklar sarar etrafını

Yine geliyor sonbahar dökmek için yaprakları
Hazan diye bir mevsim, ya da hüzün tadında
Süpürse ya rüzgarıyla o kokmuş, çöp yığınıni
İçimizde kalmis son insanlık kırıntılarını

Belki ancak o zaman insan benliğine döner
Icinde kalan son kırıntıyı da temizlerse
Sevdiğinin sesiyle irkilip yine umuda düşer
Hani olmaz ya bir cift göze belki yeniden güler.