Yargısız Elvedam Şiiri - İzzettin Coşkun

Şimdilerde olmadığı kadar sensizim,
yüreksizim, yar/sızım

Bir sancıda alevlenir yeryüzüm
Acı bir tebessüm yağar bir yanıma
Yokluğuna inat bir isyan filizlenir toprağa

Ne garip değil mi?
Göz yaşların kırmızısıyla boyandım
Bedenim sensizlik korkusuyla
Bir ben yandım,
Sana dayandım

karşılıklı ayrılıktan
Karşılıksız aşırılıktan geçtim
Ellerimde pimi çekilmiş
Bir sevdalık
Her an patlayacak
Üstüme üstüme kalacak
Tenime en çok tenin gider
Ve damla damla bedenime bedenin

Sen/sizlik bana ne büyük zindan
Ne büyük bir yenilgi.
Şehrimize kinliğimize
Ve ikimize
Yargısız bir Elveda mı gerek?
Bence geleceksen ansızın gel
Ikimizde sana muhtacız
Ve mehkumuz sana
Her an ölüm ölüm yaşlanıyorum.

Geleceksen,
zaman aşımına uğramadan gel...
Yarına bırakma bugünün sevincini

Heçko ez tenê mayî şuna wara
Heçko ez tenê mayî xeribiyê
Gelo çima ez wilo bextreşim
Ev barê ser milemin
Bareke pir girane
Çi kas gamêş çi kas mirov
Nikari hilgiri vî barî
Ev barek evinîye
Te çavemin xemilandi sorguliye

Tu yê kengê be nik min
Çav kerîmî rê kerîmî
Lê belê dil ne kerîmî
Eger bihna yarê be
Mirov ticar ji cih nakeliqi

Dema te ez hişti li vê sermayî ye
Weke Dehak ê zalim serêmin xar vê evînîyê
Yek carê teni were ji minre
Bila mizgînahîya newrozê bê ji minre
Weke Kawa yê şoreşger ez berwedidim
Lê ez mexlubbum
Çinko tu ne hatî.
Ez zanim ji tu ticara nayê.

Ev cudayî ev kulatî u zalimtî
Mejîyêmin xar jiyanamin girêdan
Qirêj dike hêzu ramanêmin

De were çavgenimamin
Guhê xwe nede kesê
Hemo çiyayên serfiraz
Hemo gundu geliyan
U hemo cihan winda dibe
Cinko ez zanim tu ticarî nayê