Yargılıyorum Şiiri - Boran Bütüner

Yeniden kış geldi kapımın önüne
İlk kar taneciklerinde seni sorguluyorum
Deli bozuk bir rüzgar penceremde
Kuş cesetleri çarpıyor yüreğime
Geceden kalma sensizliği
Tarihle yargılıyorum

Kimi zaman esmer tenli bir ırgat oluyor gözlerin
Sırtında bir ömür
Konuşamazsın,dilin lal
Dayanabilirmisin bu yüke
Seni senin dilinle yargılıyorum

Kimi zaman çay sıcağını
Kimi zaman tütün kokusunu
Kimi zaman da kuru ayazı
Taa içinde hissedersinya
Öylesi tatmak gözyaşlarını
Ama değilmi ki kör olan sensin
Ağlayamazsında
Seni senin bakışlarınla sorguluyorum

Hala evreni parçalamak ister gibi
Çarpıyor mu yüreğin
Lakin değilmiki damarlarında kan yok
Kanda can yok
Seni senin cansızlığınla yargılıyorum

Kaç gündür şiire hasretim
Şiir kırıntılarıyla ısınıyor odam
Ve yanıyor sigaram
Ama sen değilmisin ki her mısram
Her düşünce odacığım
Seni senin yokluğunla yargılıyorum

Şimdilerde kardelenler azar bilirsin
Bir de koca gövdeli karaçamlar
Cudi dağı bu mevsimde
Koynuna alır yteşili gelin eder

Unutmadan Banaz a yolun düştümü hiç
Yaylasında çocukların ayak izleri
Ne kadar enteresan değil mi
Kar bile işlemiyor beşinde bir çocuğun
Küçücük ayak izlerine
Ve sen onların annesiydin
Şimdilerde yetim gibi mahsunlar
Ama onlar daha çocuk korkarlar karanlıktan
Ve kurşun atışlarında atardamarların
Ölürler...
Ve gülüm
Ve canımın içi
Memleketim gibi yürek yaralım
Seni adaletsizlikle yargılıyorum