YARGILANIP DÜŞTÜ DAVA
Göz kurudu akmaz pınar
Yapraklar gövdeyi kınar
Bak devrildi koca çımar
Yürür, içi boş elbise
Dili peltek, ar nakise
Kendimedir büyük hisse
Yol yorgundur yolcu bezgin
Asa kırık; âmâ, gezgin
Sırtlar kambur, kafa ezgin
Ev han oldu, ana, hancı
Baba evlada yabancı
Gençler bela çocuk sancı
Riyakârca pisi pisi
Sarmış bizi hinlik sisi
Kim temizler bunca isi
Zeybek sürgün, mahkûm, efe
Cüce gülüyor esefe
Bu cürümü tartmaz kefe
Cellat hep eşikte durur
Kılıca dönüştü gurur.
Erdemin başını vurur
Talibi çok ölü leşin
Önemi yok üçün beşin
İster taksit, ister peşin
Bilen de, anlayan da çok
Bakılır da, tefekkür yok
His bulanık, efkâr ucuk
Ne oldu dünyaya böyle
Şehirler birleşti köy le
Biliyorsan haydi söyle
Bu salonda koktu hava
İhtiyaç kalmadı sav a
Yargılanıp düştü dava
.........12.03.2025.........
Suphi Sekü
Kayıt Tarihi : 12.3.2025 01:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanlık,
sebep bu!
Ne davalar gerçek artık
Ne de yargı
O eski içi dolu kavramlar bile
Kendine yabancı!
Lazım olan ne varsa hayata dair
Pahalı,
Dedim ya
Sadece "insanlık ucuzladı!"
Sebep bu..
Tebrikler Suphi Bey...
TÜM YORUMLAR (1)