Çok yargılandım, çok kırıldım.
Boğazımda camlar parçalandı, kelimeler darıldı bana.
Sesim tek duble ile bayılacak kadar yorgun.
Çok kırıldım, tek kelime etmeden çok sustum.
İçim otoban dolusu kalabalık, ne çok yargılandım.
Ne çok özledim, nasıl öldüm gecelerde karanlıklarda.
Kaç kitap yuttum, kaç asır tarih gördüm, kaç zaman taşıdım koynumda.
Yalnızlıklar büyüttüm, kıvılcımlar söndürdüm kor ateşlerde.
Tek kelime etmeden.
Ne çok yargılandım, ne çok kırıldım.
Çok boşlukta bıraktılar, çok karanlıklarda.
Nasıl kayboldum bir bilsen,
Kayıt Tarihi : 24.9.2023 18:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!