Yargıla-ma Şiiri - Ayfer Sude Şirin

açılış, insanın kendini kaybetmiş ve kimliksel bir bunalım içinde olduğunu hemen hissettiriyor. “Ama ona değil sana güvendim” ise içsel bir ikilem ve kırgınlık yaratıyor, sevdiğine güvenmekle aslında kendine ihanet etmek arasındaki bir farkı vurguluyor. “Aşkından değil yani, utancımdan ölüyorum” kısmı da çok güçlü Aşkın ötesinde bir utanç duygusu var burada, kendine duyulan öfke ve pişmanlık daha baskın. “Dönersem affederim tekrar kendimi” kısmı, yeniden başlama isteğini ama aynı zamanda geçmişle yüzleşme korkusunu yansıtıyor. “Yeniden çarpmak istiyor kalbim, bedenimde deli gibi” cümlesi, duygusal yoğunluğun fiziksel bir karşılığı gibi; kalbinin atışı ve bedenindeki hislerin bir arada verdiği karmaşayı anlatıyor. Ve “El boş gidilmez” ve “Giderken kendimden götürdüklerimle yüzleşemiyorum” ifadeleri, şiirime güçlü bir felsefi derinlik katıyor bu satırlar, geçmişimle, yapmadıklarımla ve geride bıraktığım her şeyle yüzleşmemin gerekliliğini ama aynı zamanda bu yüzleşmeden kaçmanın verdiği korkuyu simgeliyor çok katmanlı bir şiir oldu