Yargıçlar Ordusu Şiiri - Alihan Emre Tunç

Bir adam,
Herkes kadar sıradan
Hiç olmadığı kadar perişan
Kafasında binbir düşünce eser bir an
Dışarıda bulur kendini
Soran gözlerle bakar etrafa
Mahkeme midir o kurulan her noktaya?
İnanamaz
Şahitliğiyle ilerler yolunda
Karışmaz
Nereye baksa infaz vaktidir
Arkasından sesler gelir
Anlaşılan sıra kendindedir
Suçlamalara karşı koymaz
Ne de olsa yargısız infaz olmaz!
Çantasından bir tokmak çıkarır, oturur masanın başına
Ve sertçe vurur tokmağıyla masaya
Sorar sonra:
"Ne o, haşa Allah mısınız yoksa adalet mi?"
Cevap gelmez, gelemez
Ekler sakince:
"Günahımın boyunu ölçen sizler... kimsiniz?"
Dayanamaz, vurur son gücüyle masaya ve haykırır:
"Sessizlik! Sessizlik! Sessizlik!.."