öznesiz kalmış bir cümleyim
söylenmeye hazırlıklı,
kerpiç duvar misali dağılmaya meyilliyim
tenhasına duruyorum gecelerin,
geceler kör kuyu…
hep sana uçurum kalıyorum gittikçe
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
hatırladıkça hatırlıyorum...bir flim görüntüsü gibi ...yargı çemberi...farkında mıdır acaba???
..onlar somut yalnızlıklarında her salisede soyutlaşan bir taş heykel oldular....tyebrikler....sana yetişmek zor be kuzen...
kendimi karamsar bilirdim, bu siiri okuyana kadar.
olum yasamin sonu olsa da, yasamnin da hakki verilmeli...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta